پناهندگی در لوکزامبورگ (Luxembourg)

در قرن های پیش حدود سالهای ۱۸۳۹ تا به الان کشور لوکزامبورگ دچار تغییراتی شده که باعث شد در مقطعی از زمان این کشور و حتی مردمانی که در این کشور متولد شده بودند و ملیت لوکزامبورگ را داشتند و برای داشتن زندگی بهتر و رسیدن به کار در بین سالهای ۱۸۴۰ تا ۱۸۷۰ بیش از یک سوم جمعیت این کشور به کشورهای فرانسه و ایالت متحده که آن زمان شرایط مطلوب اقتصادی داشتند مهاجرت نمایند. در آن زمان نه تنها پناهندگی در لوکزامبورگ نمی توانست برای یک پناهنده جالب باشد بلکه اکثر مردم لوکزامبورگ بهترین شغلشان کشاورزی بود و کشوری فقیر در اروپا محسوب می شدند که با گذشت زمان و در سالهای بعد از ۱۸۷۰ با کشف معادن و ذخایر آهن، این کشور شرایطی را تجربه کرد که با سالهای اخیر کاملا شرایط متفاوت بود و ثروتی در این کشور جاری شد که باعث بوجود آمدن موقعیت های شغلی برای افرادی که حتی در خارج از این کشور بودند، شد تا از کشورهای اروپایی مانند یوگسلاوی سابق برای پناهندگی در لوکزامبورگ به این کشور مهاجرت کنند و حتی در آن زمان مردمان کشور ایتالیا و کشور آلمان که امروزه یکی از قدرت های صنعتی دنیا به حساب می آید برای پناهندگی در لوکزامبورگ و اشتغال در معادن کشور لوکزامبورگ مهاجرت نمایند.

پناهندگی در لوکزامبورگ – مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ

در آن زمان مردمانی می توانستند برای مهاجرت و پناهندگی در لوکزامبورگ اقدام نمایند که طبق سیاست دولت آن زمان کشور لوکزامبورگ در کشورهای اتحادیه اروپا اقامت داشتند و راه برای افراد خارج از این اتحادیه برای پناهندگی در لوکزامبورگ بسته بود ، با گذشت زمان و در اوایل قرن بیستم سیستم حاکم برای اخذ پناهندگی در لوکزامبورگ تغییر آن چنانی پیدا نکرد و با توجه به بهبود شرایط اقتصادی که توسط مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ به وجود آمده بود این کشور سعی بر آن داشت که راه را برای ورود پناهندگان سفید پوست با مذهب کاتولیک و عمدتا از کشورهای ایتالیا و پرتغال هموار سازد ، در آن زمان با گسترش جمعیت مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ دولت این کشور شرایط اقتصادی مطلوبی را دارا بود اما موضوعی که دولت این کشور را نگران می کرد نرخ پایین تولد بود که با ارائه راه کارهایی از سوی دولت این کشور مقرر گردید تا مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ و مخصوصا کارگران پرتغالی که برای کارگری در معادن به این کشور مهاجرت کرده بودند بتوانند خانواده خود را همراه خود به لوکزامبورگ بیاورند تا بتوانند نرخ تولد و همچنین جمعیت این کشور را افزایش دهند تا آن زمان اکثر مهاجران برای داشتن کار و در آمد به لوکزامبورگ مهاجرت کرده بودند و آن چنان به فکر اقامت دائم نبودند و همچنین دولت این کشور نیز اکثر کارگران را برای اقامت و کار موقت استخدام می کرد تا اینکه رفته رفته با بهبود شرایط اقتصادی تقریبا در سه ماهه آخر قرن بیستم شرایط اقتصادی این کشور که پیشزفت بسیار بالایی کرده بود سبب گردید تا راه ورود برای کار و اقامت برای مهاجران اروپایی فراهم گردد و تعداد زیادی کارگران خارجی به کار در لوکزامبورگ مشغول شدند و این عامل نیز باعث شد تا نرخ تولد نیز با کمرنگ شدن حضور زنان در بازار کار بالا رود و نرخ جمعیت این کشور با حضور خارجیان در لوکزامبورگ نسبت به سابق افزایش یابد .

همچنین اگر تمایل به داشتن اطلاعاتی در زمینه تحصیل در کشور لوکزامبورگ دارید می توانید مقاله ” تحصیل در لوکزامبورگ  ” را مطالعه نمایید.

با گذشت سال ها و در ۳۵ سال اخیر سیاست جذب پناهندگی در لوکزامبورگ و مهاجرت به لوکزامبورگ بسیار تغییر کرده و راه ورود پناهندگان به لوکزامبورگ فوق العاده سخت گردید و تا حدی که بسیاری از افرادی که خواستار ورود به این کشور حتی به صورت قانونی و اخذ ویزا هستند در بین ماهر و غیر ماهر بودن و نیمه ماهر بودن تفاوتی در جذب آن ها به عنوان نیروی کار وجود دارد. در اوایل سال ۱۹۹۰ بیش از ۲۰۰۰ پناهجو به لوکزامبورگ پناه آوردند که غالب آنها از کشور بوسنی آمده بودند و چون در آن زمان دولت لوکزامبورگ عضو کنوانسیون حمایت از پناهندگان بود به آنها اعلام داشت که می توانند برای مسکن و کار در این کشور حضور داشته باشند و حتی بعد از پنج سال برای دریافت اقامت دائم اقدام کنند ، در آن زمان شرایط برای پناهندگان فراهم بود تا در یک کشور پیشرفته در اتحادیه اروپا کار و زندگی کنند و این سبب گردید تا پناهندگان بیشتری به لوکزامبورگ گرویده شوند به وجود آمدن جنگ کوزوو بیش از ۵۳۴۰ پناهنده به لوکزامبورگ پناه آورده بودند که تنها فقط ۴ درصد از آنها در این فرآیند جدید ایجاد شده قرار گرفتند و شرایط بسیاری از آنها بلا تکلیف مانده و یا رد پناهندگی شدند ، در سال ۲۰۰۱ دولت لوکزامبورگ با ایجاد یک کمپین برای پناهندگان و زندگی در این کمپ ها شرایطی را فراهم کرد و یک فرصت ۶ ماهه به آنان داد تا بتوانند در این فرصت برای بدست آوردن کار تلاش بکنند ، همه این قوانین برای ساماندهی شرایط پناهندگان بود تا افرادی که مستحق دریافت پناهندگی نبودند از این کشور بیرون شوند به طوری که در سال ۲۰۰۷ تنها ۲۸۵۰ پناهنده که بسیاری از آنها از همان منطقه جنگ زده و مبارزانی که در انتخابات یوگوسلاوی سابق بودند قرار داشتند و تعداد کثیری که اکثر آنها از مناطق مسلمان نشین  به نام sandjak و در شمال صربستان و مونته نگرو بودند که از این کشور حذف شدند و می توان گفت اصلا شرایط مناسبی برای آن پناهنده ها که مجبور به ترک این کشور بودند وجود نداشت تا جایی که در سال ۲۰۰۳ و پس از اینکه تعداد کثیری از پناهجویان غیر قانونی که به لوکزامبورگ پناه آورده بودند و پرونده پناهندگی آنها رد شده بود دست به اعتراض زدند و با فشار آوردن به دولت خواستار بررسی شرایط زندگیشان شدند که دولت با بررسی های انجام شده بسیاری از آنها را که بیش از سی ماه بود در لوکزامبورگ بلاتکلیف بودند برایشان شرایط کار و زندگی را فراهم کرد و بسیاری از فرزندانشان را راهی مدارس کرد . در سال ۲۰۰۶ بر اساس آمار انجام شده بیش از ۱۸۱ هزار خارجی در لوکزامبورگ زندگی می کند که بیش از ۳۹ درصد جمعیت این کشور را شامل می شود که اکثر آنها کاتولیک و سفید پوست بوده و از کشور پرتغال می باشند .

در مقاله ” مهاجرت به لوکزامبورگ ” به طور مفصل درباره شرایط مهاجرت به لوکزامبورگ اطلاعات کسب کنید .

پناهندگی در لوکزامبورگ

پناهندگی در لوکزامبورگ

در بین کشورهایی که پذیرای پناهندگان بودند لوکزامبورگ شرایطی را برای پناهندگان سوری و عراقی که کشورشان جنگ زده بود فراهم کرد که حتی در بیمارستان ها و مراکز گفتار درمانی این پناهندگان به مدت شش تا هشت هفته از ابتدای ورودشان اسکان یابند و رفته رفته سیل پناهندگان به لوکزامبورگ افزایش یافت به طوری که طبق آمار اعلام شده در آن زمان روزی ۳۰ پناهنده به لوکزامبورگ ورود می کرد ، در ماه آگوست سال ۲۰۱۵ طبق آمار اعلام شده ۱۸۸ نفر پناهنده وارد لوکزامبورگ شده اند که معادل ۶ نفر در روز می باشد و رفته رفته این میزان پناهنده باعث نگرانی در سران لوکزامبورگ گردید که دولت اعلام نمود که در ماه سپتامبر ظرفیت ها تکمیل می شوند و  این شرایط را برای لوکزامبورگ بحرانی می کرد به نحوی که دولت مجبور گردید حتی از بسیاری از مناطق در روستا ها و ایجاد چادر ها در این مناطق و در زمین ها و پارکینگ ها امکان اسکان داشته باشند و برای فرزندان نیز شرایط آموزشی را فراهم کرد و برای هر یک از این کمپ ها یک نگهبان و یک پرستار مستقر کرد .

شایان ذکر است برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اقامت و تابعیت لوکزامبورگ مقاله ” اقامت در لوکزامبورگ ” را مطالعه بفرمایید .

در آن زمان تنها تعداد ۳۹۸ نفر از مردمان سوری و عراقی و افغانی توانستند اخذ پناهندگی در لوکزامبورگ کنند و این تعداد آمار بسیار پایینی در مقابل با سیل جمعیت پناهندگانی بود که وارد لوکزامبورگ شده بودند و همچنین وزیر امور خارجه این کشور طی بیانیه ای اعلام داشت که با توجه به اینکه لوکزامبورگ ثروتمندترین کشور اتحادیه اروپا محسوب می شود انتظارات از این کشور بالا رفته تا پناهندگان زیادی را پذیرا باشد که با توجه به کمبود نیروهای مددکار اجتماعی و روانشناسان باعث شد تا وزیر در مصاحبه خود از سایر کشورهای اروپایی درخواست کمک نماید ، در ادامه بسیاری از پناهندگان که بلاتکلیف مانده بودند قرار شد به کشورشان برگردانده شوند و یا به کشورهای دیگر منتقل شوند و در این بین افرادی که از سایر کشورها که در آن ها نه از جنگ خبری است و نه کشورشان نا امن است می توان تعداد کثیری را مشاهده نمود که از لوکزامبورگ اخراج می شدند و شرایط را برای خود بدتر از قبل کرده بودند آنها که با مشقت و دشواری خود را با گذر از راه های پرخطر به اروپا رسانده بودند حال بایستی به کشورهای خود بازگردند ، طبق آمار حاصله از شرایط نامطلوب بسیاری از پناهندگان در اروپا در سال گذشته توصیه می شود برای مهاجرت از راه های قانونی استفاده نمایید و برای خود راه برگشت بگذارید .

گروه آتیه آفرینان – مجری و ارایه دهنده بهترین خدمات و مشاوره های تحصیل و اقامت در اروپا

4/5 - (1 امتیاز)
مقالات مشابه
پناهندگی در نروژ پناهندگی در نروژ

پناهندگی در نروژ اگر فردی در کشور خود مورد آزار و اذیت قرار بگیرد و یا اگر ترس از آزار و شکنج...

پناهندگی در بلژیک پناهندگی در بلژیک

کشور بلژیک ، یکی از پیشرفته ترین . قدرتمندترین کشورهای اروپایی است که با داشتن اقتصاد پیشرف...

پناهندگی در بلغارستان پناهندگی در بلغارستان

پناهندگی در بلغارستان یکی از روش های مهاجرت به بلغارستان ، پناهندگی در بلغارستان می باشد . ...

نظرات کاربران
Call Now Button